Keklik dağlarda şağılar
Yavrum diyen diyen ağlar
Günden güne yansa dağlar
Görenlerin bağrı yanar
Keklik bizden uzaklaştı
Yolumuz sarpa dolaştı
Hünkar kal’asını aşdı
Belki yavrusuna kavuştu
Keklik küsme barışalım
Yuvamıza kavuşalım
Senden ötmek benden gitmek
Yolumuzda ağlaşalım.
