Serdağ-ı gönül tâze açılmış gülümüzdür
Dûd-i siyehi ãh-ı derûn sünbülümüzdür
Bilmezmisin ol nâz ü istiğnaya sebeb ne
Ehl-i dile bu vâdi-i ferdâya sebeb ne
Yetmez mi hilâli feleğin sana bu ibret
Ey dil deme sen çerha temennaya sebeb ne
Dermiş şu kadar bülbül-i nâlende efendim
Gülzâr-ı mahabette bizim bülbülümüzdür
Bir hande ile gönlümüz ãbãd ediverse
Şâyestedir ol gonca dehan şâd ediverse
Bağ-ı hüner-i mûsikide bu dil-i şeydâ
Envãı negamla nola feryâd ediverse
